Ruim jij op voor je doodgaat?
Ruim jij op voor je doodgaat?
5 Tips om het je nabestaanden makkelijker te maken als je eenmaal overleden bent.
Gek om te praten over de situatie na je overlijden, of toch niet?
Januari 2021
Je kent ze misschien wel; mensen die op hun sterfbed nog bepalen welke wensen ze hebben over de begrafenis, wat ze willen met de spullen in hun huis. ‘Enne denk je eraan dat …’, nou dat dus. Dat wil je toch niet?
Kun jij het je voorstellen?
Probeer je de situatie eens voor te stellen als jouw uitvaart achter de rug is. Je kinderen hebben voordat je overleed, naast hun baan en hun eigen leven, voor je gezorgd; iedere keer met je mee naar het ziekenhuis, erbij zijn als de huisarts weer langskwam, je was doen, eten koken, boodschappen, overleg met de buurt- of thuiszorg, administratie. Nu ben je er niet meer. Na een mooi afscheid blijkt pas hoe moe ze zijn. Ze willen tijd besteden aan hun eigen gezin, hun eigen leven.
Al die spullen, jouw spullen.
Nu zijn er nog jouw spullen en misschien je huis. Een leven lang in kasten, op zolder, foto’s, kleding, boeken. Dat moeten ze allemaal nog uitzoeken, verdelen, weggeven, misschien toch weggooien. Hoe mooi zou het zijn voor jezelf en je naasten als je hebt opgeruimd voor je gaat? In alle rust kun je dat voorbereiden, opnieuw door je spullen en bepalen wat ermee moet gebeuren.
Een Zweedse dame, Margareta Magnusson, ergens tussen de ‘tachtig en honderd’ zoals ze zelf zegt, deelt in haar boek ‘Opruimen voor je doodgaat’ haar gedachten over dit fenomeen.
Ze is verschillende keren over de hele wereld verhuisd en heeft daardoor veel ervaring met kiezen tussen haar spullen. Wat neem ik mee en waarmee kan ik een ander een plezier doen. De manier waarop ze dat schrijft, geeft een warm gevoel: bijna gezellig!
Aan de hand van tips van Margaretha en van mij, krijg je een aantal tips om het voor jezelf makkelijker te maken om alvast op te ruimen voor je doodgaat.
Geef met warme hand.
Oftewel weggeven als je nog leeft. Iedere keer als Margareta bij haar moeder kwam, gaf die haar een mooi tafelkleed met bijbehorende servetten of borden van een mooi servies. Haar moeder gebruikte het immers nier meer. Althans niet in de aantallen van vroeger. Margareta is eerlijk; zadel anderen niet op met de spullen die jij mooi of bijzonder vindt. Bepaal niet voor een ander dat het schilderij heel goed past in het huis van je zoon of dochter. Accepteer dat zij een andere smaak hebben. Juist het bij leven geven van spullen aan een ander waarvan je weet dat zij of hij gek is om dat servies of vaas geeft een heerlijk gevoel.
Boeken gaan op reis.
Als ik een boek heb gelezen en een vriendin wil het graag lezen dan vraag ik het niet meer terug. Het boek gaat als het ware ‘op reis’. Mijn vriendin leest het vast met veel plezier en geeft het weer door aan een ander.
Geniet van je spullen.
Margareta geniet als ze door haar spullen gaat. Ze waardeert opnieuw haar spullen. Ze beleeft weer opnieuw het moment waarop ze de spullen kreeg of kocht. Haar hoofd vult zich met de gedachten uit die tijd. Een mooi tijdverdrijf toch? En daarna maakt ze de keuze wat ze er meedoet. Opgeruimd staat netjes.
De ‘weggooi’ doos.
Het mooiste cadeau dat ze zichzelf geeft is een doos, zo groot als een schoenendoos, waar ze tijdens het opruimen hele persoonlijke spullen in doet waar ze nog geen afscheid van wil nemen. Souvenirs, programma’s van theatervoorstellingen, brieven, krabbeltjes. Af en toe pakt ze de doos, en leest die ene brief nog een keer of bekijkt ze het souvenir. Spullen die voor een ander totaal geen waarde hebben en voor haar enorm belangrijk zijn. Op de deksel van de doos staat ‘weggooien’. Als ze er straks niet meer is, mag de inhoud, inderdaad, worden weggegooid.
Je houdt zelf de regie.
Mensen willen over het algemeen onafhankelijk zijn en blijven. Ook als ze ouder worden. Soms is het ook wel eens fijn als een ander voor jou iets bepaalt toch? Bij leven kun je dus nog heel goed als regisseur optreden. Jij bepaalt wat er gebeurt bij het opruimen voor je doodgaat. Welke ruimte in huis pak je als eerste aan? Wat doe je met de spullen waar je afscheid van neemt?
Er is hulp.
Het is best een stap om op deze manier naar je situatie en je spullen te kijken. Je eerste reactie kan best zijn; ‘oh, ik moet dus nu maar alles wegdoen’. Je kunt het ook zien als een reis. Je bent zelf de reisleider, je houdt de regie en bepaalt wanneer je wat gaat doen. Je hoeft dit niet alleen te doen, ik help je. Heb je nog reisgezelschap ook.
Opruimen voor je doodgaat is zo gek nog niet.
Het grootste cadeau geef je je nabestaanden. Zij krijgen tijd om te rouwen en weer terug te keren naar hun eigen leven. Het enige dat ze moeten doen is jouw doos weg te gooien. Je doet jezelf een plezier door je spullen opnieuw te waarderen, je kunt er de tijd voor nemen en jij blijft baas over je eigen spullen. Hoe lijkt het je om iets waardevols of moois aan iemand te kunnen geven waarbij je een stukje geschiedenis kunt vertellen? Het is handig om een plan van aanpak te maken. Wanneer ga je beginnen? Welke ruimte pak je als eerste aan? Wat ga je doen met alle spullen?
