Van zomer- naar winterkleding

Van zomer- naar winterkleding

Van zomer- naar winterkleding

Nu het buiten weer donkerder en vooral kouder wordt, breekt het tijdstip aan om meer warme kleding aan te doen. Die t-shirts en blousjes met korte mouw in lichte kleuren mag je opbergen. Hetzelfde geldt voor die heerlijke, zwierige zomerjurken. Brrrrrrrr, echt te koud om nog aan te doen.

Hoe pak je dit aan?

  • Haal de stapel(s) zomerkleding tevoorschijn. Denk ook aan je jurken, bloesjes, rokken en
    broeken.
  • Check ieder kledingstuk of t schoon is. Zo niet, was t dan even.
  • Is t kapot? Kun je (laten) maken? Nee? Gooi t dan weg. Niemand heeft iets aan kapotte
    kleding.
  • Je hebt drie stapels: bewaren, wassen en wegdoen.
  • Doe de ‘bewaar’ stapel in een luchtdichte plastic doos, zak of koffer.
  • Berg deze op; op zolder, in de berging of, als t past, onder je bed.
  • Was de kleding en gooi de kleding weg die kapot is.
  • Haal nu je winterkleding tevoorschijn.
  • Denk ook even aan je schoenen, laarzen, jassen, sjaals, panty’s en sokken, handschoenen. Dat kun je ook op een later moment doen.

 

  • Leg t allemaal op je bed.
  • Neem ieder kledingstuk in je hand en vraag je af of je t gaat dragen of niet.
  • Ga je t niet dragen? Doe een ander er een plezier mee! In de kledingcontainer of naar de kringloopwinkel.
  • Is het kledingstuk ergens stuk? Knoop eraf? Rits loopt niet soepel? Maak t of laat t maken.
  • Hoe ruikt de kleding? Beetje muffig? Was t of breng t naar de stomerij.
  • Leg en hang je winterkleding nu in je kledingkast.

En, hoe ziet dat eruit?

Voelt een beetje als nieuwe kleding hè? ‘t Leuke is dat je vaak bent vergeten wat je ook allemaal weer had. Verbaas je je nog over…. Misschien zie je ook ‘gaten’ in je garderobe. Je hebt nu overzicht en weet wat je eventueel aanschaffen.

Zó doe je slim boodschappen

Zó doe je slim boodschappen

Zó doe je slim boodschappen

Er zijn mensen die iedere dag boodschappen doen. En die mensen doen dat ook op zaterdag aan het einde van de middag. Ze nemen alleen een tas mee en dwalen vaak lange tijd door een supermarkt. ‘Oh dat is in de aanbieding, meenemen! Da’s lekker, en een tijd geleden dat ik dat heb gegeten.’ Hup, in het karretje. ‘Hè, balen, hebben ze dat niet meer, wat kan ik dan verzinnen?’ Bij thuiskomst ruimen ze de boodschappentas uit en zien ze in de koelkast al vijf bakjes kruidenboter staan en is er toch geen bakboter. Dat kan handiger en slimmer!

Mijn tip: maak een boodschappenlijst

  • Verzin een vaste plaats voor een schrijfblokje met pen, bijvoorbeeld in de keuken.
  • Je kunt ook een lijstje bijhouden in je telefoon of de app van de supermarkt. Het lastige is alleen dat jij dan degene bent die het lijstje aan vult, terwijl je huisgenoten misschien ook iets aan het lijstje willen toevoegen. Houd je een lijstje bij op papier, dan kunnen zij hun wensen meteen op het lijstje schrijven.
  • Maak samen met je huisgenoten afspraken over hoe jullie boodschappen doen en hoe jullie een lijstje maken bij jullie thuis. Een afspraak die ik met mijn kinderen heb, is als er iets niet op het lijstje staat, dan nemen we het niet mee en heb je pech gehad. Als een kind de laatste fles cola of een pak koekjes opmaakt: hup, meteen opschrijven op het lijstje!
  • Bepaal hoe vaak en op welke dag je boodschappen doet en wie dat dan doet. Kies hier vaste momenten in de week voor. En doe maximaal een uur, misschien anderhalf, die boodschappen. Je hebt immers nog meer te doen.
  • Als je vroeg naar de supermarkt, groentewinkel, slager, bakker gaat is het én vaak nog rustig én is alles nog verkrijgbaar. Maak het onderdeel van jullie routine.

Mijn tip: je voorraden in het zicht

  • Schaf glazen voorraadpotten aan. Je ziet dan meteen of de voorraad die je op deze manier bewaart bijna op is. Zelf gebruik ik de potten om bijvoorbeeld de rijst, noten of muesli in te bewaren.
  • Leg een voorraad aan in de bijkeuken, trapkast of garage. Bombardeer deze ruimte tot voorraadplek.
  • AIs de glazen voorraadpot (bijna) leeg, dan vul hem dus aan vanuit de voorraadplek.
  • De producten die je hebt gekocht, zet je op die voorraadplek.
  • Als je iets pakt uit de voorraadplek en het is het laatste pak, fles of doos dan schrijf je het dus meteen op de boodschappenlijst. Daarom dat schrijfblokje op een vaste plek in de keuken. En als het niet op het lijstje staat, tja…. Dan de volgende keer?

Je haalt met dit systeem alleen in huis wat je echt nodig hebt. Natuurlijk kun je eventuele aanbiedingen meenemen van de producten die jullie gebruiken, zoals tandpasta of wc-papier. Je maakt nog even je koelkast schoon, check wat je nog in huis hebt en je hebt echt in beeld hoe het met je voorraden staat. Je voorkomt ook dat je zes keer kruidenboter in je koelkast hebt staan terwijl je juist bakboter nodig had.

Succes!

Sandra Mail

Sandra Mail

Sandra Mail

Twee weken geleden kwam Sandra bij mij thuis.

Ik ken deze Sandra via #LinkedMeer. Met enige schroom vertelde ze dat haar laptop vaak vastliep en ze veel mailberichten niet kon vinden en mensen hadden deze die toch echt naar haar verstuurd. Hoe kon dat nou?

Ze opende haar laptop en liet me haar mailbox in Google zien. In eerste instantie zag ik een paar mapjes. Toen ik beter keek, zag ik in een mapje ruim 20.000 binnengekomen berichten staan. We openden het mapje. ‘Tja’, zei Sandra, ‘in coronatijd heb ik veel achter de laptop gezeten en bestelde zo is het een en ander’. In die map stonden allemaal nieuwsbrieven waar ze het bestaan niet van wist.

‘Wil je deze nieuwsbrieven nog lezen of bewaren? Of mogen ze weg?’ Strijdvaardig riep ze: ‘weg!’. En daar gingen we. We selecteerden iedere afzender en de bijbehorende berichten. En iedere keer vroeg ik ‘en wat wil je met deze berichten?’. En iedere keer riep ze ‘weg ermee’. Zij bediende de toetsen en hield de regie. In bijna een uur tijd, verdwenen ruim 8.000 mailberichten uit die ene map.

Mooi om te zien was, dat Sandra steeds fanatieker werd om de map te schonen en steeds meer ontspande. ‘Je krijgt een leger hoofd als je computer ook is opgeruimd. Ik zag door de bomen het bos niet meer. En nu weer wel!
Met een opgeruimd gevoel ging Sandra huiswaarts. De volgende dag ontving ze van mij een stappenplan om zelf verder te gaan met de andere mappen….. en dat kan we!.

Sandra – 1

Sandra – 1

Sandra – 1

Vorig week belde ik Sandra.

Ik heb haar een paar maanden geleden ontmoet toen ze mijn hulp inriep. Binnen in haar appartement liep ik tussen allerlei spullen door, via een soort paadje, naar de huiskamer.

Zitten op de bank lukte niet want die lag bezaaid met stapels paperassen, breispullen en tja van alles en nog wat. Het aanrechtblad stond helemaal vol met vuile vaat en serviesgoed dat niet meer in de kastjes paste. Op naar boven, naar haar slaapkamer. Hink stap sprong over een smalle overloop. Ergens achter een stapel kleding zag ik een laag bed staan. Je kon er niet omheen lopen want rondom het bed lagen tassen en nog meer kleding. Toen Sandra de deur van de badkamer opendeed, kon ik alleen naar binnen kijken, ruimte om naar het raam te lopen werd geblokkeerd door drie manden vuile was.

Sandra kwam, zogezegd, van ver. Ze heeft het een en ander meegemaakt en is weer op de goede weg. Ze is zelf op zoek gegaan naar iemand die haar wil helpen. Dat zegt veel.

We zijn zeven keer aan de slag geweest, totaal zo’n 20 uur, om haar huis weer leefbaar te maken. Na iedere keer zag ik een last van haar schouders vallen en begon ze meer te stralen.
Begin februari lieten we elkaar los. Ze kon het verder zelf wel zei ze.

En toch … ik belde haar en vroeg hoe het met haar was. ‘Goed hoor’, zei ze. ‘En het opruimen gaat ook heel goed, ik houd de keuken bij, het gaat wel langzamer allemaal’. Er viel een grote stilte. Voorzichtig vroeg ik: ‘Wat zou je ervan vinden als ik je weer een keer kom helpen?’. Toen was het weer even stil en ik hoorde Sandra opgelucht zeggen ‘dat zou wel erg fijn zijn’. Binnenkort zie ik haar weer en gaan we aan de slag. Mijn telefoontje was net dat zetje dat ze nodig had.

Sandra – 2

Sandra – 2

Sandra – 2

Eind augustus was ik weer bij Sandra.

Ik was reuze benieuwd hoe het met haar was en helemaal hoe haar huis eruit zou zien.

Bij een kop koffie vertelde ze wat ze allemaal had gedaan en welk systeem ze hanteert. Ze begint met het uitzoeken van boeken; welke kunnen weg, welke wil ze nog lezen en over welke twijfelt ze nog wat er mee te doen. Vervolgens pakt ze een andere klus aan en gaat niet verder met de boeken…. Resultaat? Overal stapels met spullen die ze toch nog even willen doornemen of weg kunnen. Ze vertelde nu ook dat ze vroeger een psychose heeft gehad. Ze had allerlei artikelen gelezen en nu was het kwartje gevallen. Ze snapte dat daar haar verzamelwoede vandaan komt. En kan daar nu mee aan de slag.

Op naar boven, slalommend over de trap, tot aan de overloop. Daar stonden we stil want we konden niet verder. Hinkstapsprong naar de slaapkamer. Ik wist niet wat ik zag! Het bed in het midden van de kamer, twee kastjes, een vaas met bloemen. ‘Waar zijn alle kleren gebleven?’, vroeg ik oprecht. ‘Nou, hier in dat kastje met laden en inde andere kamer.’ Het klonk vanzelfsprekend.

Maanden geleden kon ik amper het bed ontdekken. Dat was verborgen achter grote stapels kleding. Mijn begeleiding had z’n vruchten afgeworpen. Ze straalde helemaal toen ik haar een groot compliment gaf.

We hebben die ochtend de overloop vrijgemaakt en samen een lijst gemaakt met behapbare activiteiten die ze kan oppakken.

Een week na onze afspraak appte ik even met Sandra om te vragen of ze al iets van de lijst had kunnen doen. Ze reageerde met: ‘Ja, de stapel broeken. De stapel die ik op kon bergen ligt nu in de kast. De stapel om te passen ligt klaar. Nog te warm. De broeken die al in de kast lagen nog een keer door mijn handen laten gaan. Er lagen nog verschillende maten door elkaar. Nu wel op de juiste manier in de kast gelegd. Boeken voor een deel uit gezocht. En alweer een aantal voor de kringloop. De boeken uit de gang naar berging’
Ik kijk uit naar mijn volgende afspraak met haar!